کودکان مبتلا به این نوع گلوکوم دارای علایمی همچون اشک ریزش، کدورت قرنیه (cloudy eye) و حساسیت به نور هستند. کودکان اغلب این علائم را تشخیص نمی دهند، زیرا آنها واقعاً نمی دانند که وضعیت چشمی دارند. کودکان نوپا بیشتر مستعد صدمه دیدن هستند زیرا تقریباً همیشه در حال جنب و جوش اند. گلوکوم ثانویه ممکن است ناشی از سایر عوارض و بیماری های چشمی مانند آب مروارید حاد، تومورها، صدمه های چشمی و یا التهاب ها و عفونت های چشمی و یا حتی پس از جراحی های چشمی ایجاد شود. با بروز این علایم، بیمار هر چه سریعتر باید برای انجام درمان اختصاصی اقدام نماید زیرا تعلل در این کار می تواند حتی در عرض 1 یا 2 روز به وارد آمدن صدمه شدید به عصب های بینایی، کاهش شدید قدرت بینایی و یا کوری ختم شود. عکس هایی که به صورت مستقیم در معرض دید فرد قرار می گیرد، در نظر او تار یا موج دار دیده می شود. در گلوکوم زاویه باز خروج مایع شفاف زلالیه از زاویه چشم (محل تلاقی قرنیه و عنبیه) از میان بافت مشبک ، بسیار آهسته تر از حد نرمال صورت می گیرد و با افزایش تجمع مایع زلالیه و در نتیجه عدم خروج به موقع آن، فشار داخل چشم افزایش می یابد و در نتیجه احتمال آسیب دیدن عصب های بینایی نیز بیشتر و حتی ممکن است به نابینایی شخص منجر شود.
آب سیاه یکی از علل اصلی نابینایی دائمی است که بیش از 12 میلیون نفر در سراسر جهان به آن دچار هستند. اگر از یکی از این روشها استفاده کردید و نتیجه چندانی را ملاحظه نکردید روشهای دیگر را امتحان کنید تا گزینه موردنظر خود را برای بهبود شرایط پیدا کنید. این روشهای پیشرفته حتی عوارضی مانند کبودی و تورم بعد از عمل کاشت ابرو را نیز کمتر میکند. جوشهای روی پلک الخصوص گل مژه را میتوان از طریق روشهای خانگی همچون: استفاده از تخم گشنیز، استفاده از برگ گواوا، استفاده از آلوئه ورا و غیره، درمان کرد. از دیگر روشهای درمان شستشوی چشمها با عرق رازیانه است. سفیده تخم مرغ: سفیده تخم مرغ را هم بزنید و سپس آن را با استفاده از فرچه آرایش یا پنبه زیر چشم بمالید و ۲۰ دقیقه بعد صورت را با آب سرد بشویید. گلمژۀ مزمن نیست و بیشتر مواقع خودبهخود درمان میشود؛ اما ممکن است یک ماه یا بیشتر نیز طول بکشد. میزان ابتلا به گلوکوم زاویه بسته مزمن در زنان، افراد دوربین و کسانی که سابقه فامیلی مثبت آن را دارند بیشتر است در این نوع گلوکوم پس از شروع پروسه درمان و کنترل فشار چشم به کمک عمل جراحی جهت تثبیت بینایی بیمار اقدام می شود.
گلوکوم زاویه بسته به دو نوع مزمن و حاد تقسیم بندی می شود. در این نوع گلوکوم، بیمار به دلیل انسداد بافت مشبک زاویه به وسیله عنبیه و در نتیجه تجمع مایع زلالیه در چشم ، دچار افزایش ناگهانی فشار داخل چشمی می گردد. برای درمان گلوکوم ثانویه، از دارو، لیزر و جراحی چشمی استفاده می شود. یکی از انواع گلوکوم ثانویه، گلوکوم رنگدانه ای (Pigmentary Glaucoma) نامیده می شود که این نوع گلوکوم زمانی ایجاد می شود که رنگدانه های چشمی از عنبیه آزاد و انسداد بافت مشبک زاویه با کندی خروج مایع شفاف زلالیه و افزایش فشار چشمی همراه باشند. یکی دیگر انواع گلوکوم ثانویه، گلوکوم ناشی از ایجاد عروق جدید غیر طبیعی است که معمولاً در افراد مبتلا به دیابت یا در اشخاص مبتلا به انسداد عروق چشمی دیده می شود (NeovaScular Glavcoma) افرادی که برای درمان التهاب های چشمی و سایر بیماری ها از داروهای کورتیکواستروئیدی (داروهای کورتون دار) بصورت دراز مدت استفاده می کنند نیز باید مراقب باشند زیرا احتمال ابتلای این اشخاص به آب سیاه وجود دارد. زمانی که فرد مبتلا به بیماری آب سیاه یا گلوکوم میگردد، در حقیقت فشار مایع داخل چشم بالا رفته و در نتیجه به بافتهای پیچیده آن آسیب وارد میکند.
در بیماری گلوکوم به دلیل اینکه بخش محیطی و میدان بینایی در ابتدای ابتلا به بیماری درگیر می شود لذا شخص متوجه بیماری خود نمی شود و زمانی که در انتهای بیماری، آسیب به بخش های مرکزی میدان بینایی وارد می شود ضعف بینایی شدت یافته و بسیار دید کاهش می یابد و در این زمان بیمار متوجه بروز بیماری می شود. لازم به ذکر است، اقدامات درمانی در هر مرحله از این بیماری تنها برای حفظ وضعیت موجود است و نمیتوان دید از دست رفته بیمار را به حالت اولیه برگرداند. در موارد گلوکوم حاد زاویه بسته، اگر به موقع شخص تحت عمل لیزر یا P.I قرار گیرد و انسداد جریان مایع زلالیه رفع شود ، می توان کاهش بینایی را متوقف کرد. در گلوکوم یا آب سیاه زاویه بسته، زاویه چشم توسط عنبیه مسدود می شود در نتیجه مایع زلالیه به علت انسداد ایجاد شده راهی برای خروج نداشته و تجمع آن در چشم باعث افزایش فشار داخل چشمی می شود. در ویزیت بیماران ، در بعضی مواقع مشاهده می گردد که دارای مجموعه ای از عارضه های چشمی مانند آب مروارید، آب سیاه، عیوب انکساری هستند.